Yaz Yağmuru
Yaz Yağmuru’ndan…
Anne ve baba bir kitaba başladıklarında mutlaka bitirirlerdi onu… Kitap daha başında çok sıkıcı gelse de, okuma aylarını alsa da mutlaka bitirirlerdi… Edouard Herriot’nun La Foret Normande adlı kitabı için de aynı şey söz konusu olmuştu; bu kitapta hiç kimsenin hayatı anlatılmıyor, baştan sona Normandiya ormanlarından söz ediliyordu.
Anne baba Vitry’ye yaklaşık yirmi yıl (belki yirmi yıldan da fazla olmuştu) önce yerleşmiş yabancılardı. Vitry’de tanışmış ve orada evlenmişlerdi. Bir oturma izin belgesinden ötekine hâlâ geçici yerleşme hakkına sahip olarak yaşıyorlardı orada. Evet, çok uzun zamandan beri öyle yaşıyorlardı. Bu insanlar işsizdi. Hiç kimse onlardan yararlanmak istememişti kesinlikle çünkü kökenlerini bilmiyorlardı tam anlamıyla ve uzmanlıkları yoktu. Onlar da ısrarcı olmamışlardı iş konusunda. Çocuklar da, ölen büyük çocukları da dahil olmak üzere orada doğmuşlardı.
Bu çocuklar sayesinde başlarını sokacak bir yer bulmuşlardı, ikinci çocuklarıyla birlikte kendilerine yıkımı durdurulan bir ev verilmişti ve daha sonra bir toplu konuta taşınacaklardı. Ama bu toplu konutlar hiçbir zaman yapılamadı ve onlar bu evde kaldılar. Bir oda, bir mutfak, daha sonra -her yıl bir çocuk doğduğundan- belediye mutfaktan, dar bir koridorla ayrılan bir yatak odası yaptırdı. Bu koridorda yedi çocuğun en büyükleri Jeanne ve Ernesto yatıyordu. Öteki beş çocuk yatak odasında yatıyordu. Katolik Yardımı’ndan da oldukça iyi durumda gaz sobaları gelmişti.
Çocukların okul sorunuyla ne belediye ne çocuklar ne de anne baba ciddi biçimde ilgilenmişlerdi. Bir keresinde anne baba çocukların eğitimi için eve bir öğretmen gönderilmesini istemişti ama “yok daha neler, çok şey istemiyor musunuz!” gibisinden bir cevap almışlardı. Evet aynen böyle… Belediyeyle ilgili bütün ilişkilerinde kötü niyetli davranışlarla karşılaşıyorlardı ve tuhaf bir inatlaşma içindeydiler görevliler.
Sonuç olarak bu insanlar trenlerde, kitapçıların ucuzluk reyonlarında, çöp tenekelerinin yakınlarında buldukları kitapları okuyorlardı. Vitry belediye kütüphanesine giriş kartı talep etmişlerdi. Aldıkları cevap: “bir bu eksikti!” Onlar da ısrar etmemişti. Allahtan kitapları bulabilecekleri banliyö trenleri ve çöp…
