Brodie Raporu / Jorge Luis Borges

Brodie RaporuBrodie Raporu

Brodie Raporu’ndan…

Bir öğle sonrası, ikimiz baş başayken, yaşamından bir alıntıyı bana açtı. Bugün, doğal olarak bazı ayrıntıları değiştirerek size aktaracağım.

“Kimseye anlatmadığım bir şeyi size açacağım. Karım Ana da öteki yakın dostlarım gibi olayı bilmiyor. Geçeli o kadar uzun zaman oluyor ki, sanki benim değil de, başka birinin başına gelmiş gibi görünüyor bana. Belki anlatımı, kuşkusuz hançer darbeleri katacağınız bir öyküde kullanabilirsiniz. Size Entre Rio yöresinden geldiğimi söyleme fırsatı oldu mu bilmiyorum. Yahudi Gaucho olduğumuzu söylemeyeceğim; Yahudi Gaucho asla olmadı. Tüccar ve çiftçiydik. Urdinarrain’de doğdum, bu yerin çok silik bir anısını saklıyorum; ailem, bir dükkân açmak için Buenos Aires’e geldiğinde, daha çok küçüktüm. Birkaç evin ötesinde Maldonado, sonra da çorak topraklar vardı.

Carlyle insanların kahramana gerek duyduklarını yazdı. Grosso’nun tarih kitabı bana San Martin’e tapmayı önerdi, ama onda Şili’de savaşmış ve artık bronzdan bir heykel ve bir meydan adından öte olmayan bir askerden başka şey bulamadım. Rastlantı karşıma çok farklı bir kahraman çıkardı: Francisco Ferrari – ikimiz de talihimize küselim. Sanırım ilk kez ondan söz edildiğini duyuyorsunuz.

Bizim mahalle, söyledikleri kadarıyla, Corrales ve Bajo gibi huzursuz değildi, ama kendi kabadayı çetesi olmayan kahvehane de yoktu. Ferrari, Triunvirato ve Thames sokakları köşesindeki birine takılırdı. Beni, onun yandaşlarından biri olmaya sürükleyen olay da orada geçti. Yarım litre Paraguay çayı almaya gitmiştim. İçeri uzun saçlı, bıyıklı bir yabancı girdi ve bir kadeh ardıç içkisi istedi. Ferrari tatlı bir sesle konuştu:

— Dün akşam Juliana’nın eğlencesinde karşılaştık değil mi? Nereden geliyorsunuz?

— San Cristóbal, diye yanıtladı öteki.

— Bir daha buralara gelmemenizi öğütlerim, dedi Ferrari. Size üzücü dakikalar geçirtebilecek utanmaz kişiler var çevrede.

San Cristóbal’li adam, bıyığına ve fiyakacı havalarına rağmen çekip gitti. Belki ötekinden daha az yürekli değildi, ama bütün çetenin orada olduğunu biliyordu.

O andan sonra, Francisco Ferrari on beş yaşımın beklediği kahraman oldu. Esmer, uzunca boylu, sağlam yapılı, zamanın modasına göre yakışıklı

LİNK

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir