Şiirler
Şiirler’den…
HELENE’E
Bir kez görmüştüm seni – yalnızca bir kez
Bundan yıllarca önce
Kaç yıl önce bilemem – ama çok değil
Bir temmuz gecesi ortalarıydı
Ruhun gibi bir dolunay yükseliyordu
Telaşla, gökyüzünde bir yol açarak kendine
Bir ışık örtüsü gümüş ipekten
Sıcakta, uyuşukluk içinde, dingin,
Yüzü kalkık binlerce gülü kapladı,
Büyülü bir bahçede çiçeklenen gülleri.
Orda rüzgârlar bile ayaklarının
Parmak uçlarında yürüyorlardı –
Yüzü kalkık gülleri kapladı örtü
Yanıtlayan gülleri, aşk ışığını,
Verip kokulu ruhunu
Kendinden geçmiş ölüme
Yüzü kalkık o gülleri kapladı,
Gülümseyen sonra ölen gülleri,
Büyülediğin gülleri
Ve senden sayılan şiiri.
Bembeyaz giysiler içindeki
Matem rengi bir kütüğün üstünde
Seni görüyordum yarı devrilmiş
Yüzü kalkık gülleri kapladığı zaman ay
Senin yüzün gibi kalkık ve acılı gülleri
Kapladığı zaman ay.
Bu Temmuz gecesi Yazgı değil mi
(Hüznün eşdeğeri) Yazgı değil mi
Bahçenin eşiğinde beni durduran
Ve koklatan pineklemiş gülleri,
Tek bir adım atılmamış gülleri:
Çünkü senin ve benim dışımda
Burda uyuyordu bu rezil dünya.
(– Ey gökler! – Ey Tanrı!
Aslında tek olan bu iki sözcüğü
Duyduğumda nasıl da çarpar yüreğim)
– Senin ve benim dışımda.
Durdum – baktım – birden her şey kayboldu.
(Oy! Bu bahçe büyülüydü anılarımda!)
Donuklaştı sedef parıltısı ay’ın,
Dolambaçlı yollar, yosunlu sıralar,
Çiçeklerin kıvancı, gözü yaşlı ağaçlar
Artık görülmüyorlar:
Kutlu havanın kollarında
Öldü kokusu güllerin.
Her şey – her şey soluk verdi, senin dışında.
– En az soluk yok senden
Gözlerinin ilahi parıltısı dışında –
Kalkmış gözlerinin parıltısı dışında –
Gözlerini görüyordum yalnızca – her şeydiler benim için
Gözlerini görüyordum yalnızca
– Yalnızca gözlerini saatler boyunca
Gözlerini görüyordum ay batınca
Nice vahşi sevda öykülerini kazıyormuş gibiler
Kutsal uyduların kristaline!
Nice kara acılar! Ve de nice umutlar!
Nice gurur okyanusu durgun ve dingin!
Nice cüretli düşler! Gömülmüş olsalar da –
Nice sonsuz güç var aşkta.
Yazık şimdi sevgili Diana’m karanlıkta
Şafağa kafa tutan bulutların yanağında;
Sen et yiyen ağaçların arasına kayan hayalet
Kaçıyorsun
Yalnızca gözlerin kalıyor burda.
Onlar gitmeyecekler…
