SAS / Sas İçin Samba / Gerard De Villiers

Sas İçin SambaSas İçin Samba

Sas İçin Samba’dan…

Istakoz sambasının kanı kızıştıran müziği birden kesildi, hazin bir ses duyuldu!

Kardeşlerim, dua edin. Ruhunuzu gömlek yıkar gibi yıkayıp günahlarınızdan arının. Bugün ruhların, saf ruhların bayramadır. Gün yeniden doğana kadar günah işlemeyin.

Ses kesildi, yerini bir dinî şarkı söyleyen koro aldı.

Radyo Guernavaranın yeni başlayan dinî programını dinleyen bir zenci, kulağını portatif radyosuna yapıştırmış, dinî müziğin ritmine ayak uydurarak sallana sallana yürüyordu. Morro Babyloniadan aşağıya doğru inen zencinin arkasından uzun bir insan dizisi geliyordu.

Ellerindeki yanan mumlar ile zenciler, tek tek veya gruplar halinde Favella denilen gecekondulardan iniyorlardı. Uzaktan bakınca, Morrosun yamaçlarındaki patikalar üzerinde sürünerek ilerliyen binlerce ayaklı bir kırkayağı andırıyorlardı.

Tropiklerde âdet olduğu üzere, Rio de Janeiroda da gece birden çöküyordu Deniz,, kıyısında Copacabanadan Flamingoya kadar uzanan modern binaların ışıkları yanmıştı. Morrosun yamaçlarında çıkıntılar meydana getiren ve. âdeta asılı gibi duran Favellaslarda birkaç gaz lâmbası hafif hafif göz kırpıyordu; gaz lâmbalı evler, zengin sayılıyordu. Lüks ile sefalet, dünyanın başka hiçbir şehrinde Riodaki kadar birbirine karışmış değildir. Brezilyalılar düz arazide, modern binalar inşa etmiş, Morrosun yamaçlarını da fakirlerle ormana terketmişlerdi.

Rionun göbeğinde bile insan başım kaldırınca, tropik bir gecekondudan başka bir şey olmayan bir Favella görebilir. Bunlarda elektrik ve su yoktur. Bir odada on kişi yaşarlar. Dünya yüzünde mevcut en yüksek ölüm nisbeti de buradadır. Fakat Brezilyanın en iyi Sambacıları da yine buralardan çıkar.

O gece zenciler, şehrin zenginlere ait mozaik kaldırımlarına doğru inerlerken, zıplayarak dansetmiyorlardı. Taksitle aldıkları on kruzeiroluk mumlarım ciddî ifadelerle ellerinde tutuyorlardı. Mayısm ilk pazartesi günü kutlanan Ruhlar Bayramı dolayısiyle imkânı olan herkes, ibadet yerlerine birer mum taşıyarak ölülerinin ruhlarına saygı göstermek zorundaydı

İbadet yerlerinden biri, Copacabanayı Rio de Janeironun merkez mahallesi Botafogoya bağlayan tünelin ağzında bulunuyordu. Bir levha üzerine konulmuş yüzlerce mum, karanlıkta ışıldıyordu. Levhanın üzerinde tünelin inşaatından önce o mevkide oturan ve sefalet içinde yüzen yüz onaltı ailenin V.alj

LİNK

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir