Miras
Miras’tan…
Haydut Dinin, Drowların şehri Menzoberranzan’ın karanlık bulvarları arasında dikkatle ilerliyordu. Yaklaşık yirmi yıldır ailesiz ve kanundışı biri olarak yaşayan deneyimli savaşçı, şehrin tehlikelerini çok iyi biliyordu. Tabii o tehlikelerden sakınmayı da.
İki mil uzunluğundaki dev mağaranın batı duvarında bulunan terkedilmiş, geniş bir oyuğun yanından geçerken durup da bakmadan edemedi. Dikit şeklindeki iki sütunu destekleyen demir çitler paramparça olmuştu. Ve iki tane kırılmış kapı vardı; biri zeminde yatıyor, diğeri ise duvarın on metre yukarısındaki bir balkonda, kırılıp yanmış olan menteşelerinden asılmış bir halde, çirkin bir şekilde açık duruyordu. Dinin, kimbilir kaç kez yerden yükselerek o balkona çıkmış ve kendi evinin, yani Do’Urden Evinin asilzadeleri için ayrılmış özel odalara girmişti?
Do’Urden Evi. Drow şehrinde bu ismi söylemek dahi yasaktı. Bir zamanlar Dinin’in ailesi, Menzoberranzan’daki altmış küsur Drow ailesi arasında ilk sekizinci sıradaydı; annesi yöneticiler konseyine dahildi ve kendisi de meşhur Drow akademisindeki Savaşçılar Okulu olan Melee-Magthere’de bir hocaydı.
Şimdi bu yerin önünde durmakta olan Dinin’e, mekanın o görkem dolu günleri sanki binlerce yıl geride kalmış gibi geliyordu. Artık ailesi yoktu, evi harabe halindeydi ve kendisi de hayatta kalabilmek için kötü şöhretli haydutlar çetesi Bregan D’aerthe’ye katılmak zorunda kalmıştı.
“Bir zamanlar,” dedi haydut Drow sessizce. Evsiz bir Drowun tehlikeye ne kadar açık olabileceğini hatırlayan Dinin, ince omuzlarını parlak, ince ve neredeyse yarı saydam olan büyülü bir kapının önüne gelip durdu. Elini kapının yüzeyine koydu ve öteki taraftaki ısı algılayan gözlerin bir kapı vurma işareti olarak anlayacağı şekilde vücut ısısıyla kapı yüzeyinin rengini değiştirdi.
“Nihayet,” diye bir ses geldi birkaç saniye sonra. Bu Jarlaxle’ın sesiydi. “İçeri buyur Dinin, benim Khal’abbirim. Beni çok beklettin.”
Dinin, sağı solu belli olmayan paralı askerin sözlerini ve kelime vurgularını şöyle bir düşünüp tartmak için bir an duraksadı. Jarlaxle ona Khal’abbil, yani ‘güvenilir dostum,’ diye hitap etmişti. Jarlaxle bu lakabı ona, Do’Urden Evinin yok edildiği saldırıdan (ki kendisi…
