Zaman Makinesi
Zaman Makinesi’nden…
Zaman Gezgini tek kelime konuşmadan, kendine ayrılmış olan yere geldi. Eskiden olduğu gibi sessizce gülümsedi. “Pirzolam nerede?” dedi. ‘“Çatalı yeniden ete saplayabilmek ne mutluluk!”
“Hikâye ne olacak!” diye bağırdı Editör.
“Hikâye batsın!” dedi Zaman Gezgini. “Yiyecek bir şeyler istiyorum. Damarlarıma biraz pepton girmeden ağzımı açmayacağım. Teşekkürler. Ve tuz lütfen.”
“Bir kelime,” dedim, “Zamanda yolculuk mu ediyordunuz?”
Ağzı dolu, başıyla onaylayarak, “Evet,” dedi Zaman Gezgini.
“Kelimesi kelimesine bir aktarımın satırına bir şilin veririm,” dedi Editör. Zaman Gezgini bardağını Suskun Adam’a doğru uzattı ve tırnağıyla çınlattı; bunun üzerine, aval aval onun yüzüne bakmakta olan Suskun Adam birden irkildi ve ona şarap doldurdu. Yemeğin geri kalanı sıkıntılı bir havada geçti. Kendi hesabıma, dilimin ucuna sorular gelip durdu ve sanırım bu durum diğerleri için de geçerliydi. Gazeteci, Hettie Potter fıkralar, anlatarak gergin ortamı yumuşatmaya çalıştı. Zaman Gezgini bir berduşun iştahıyla tüm dikkatini yemeğe vermişti. Tıp Adamı bir sigara tüttürüp yan gözle Zaman Gezgini’ni seyrediyor, Suskun Adam ise her zamankinden daha beceriksiz bir görünümde, sırf sinirden, düzenli ve kararlı bir şekilde şampanya içiyordu.
Zaman Gezgini nihayet tabağını bir kenara itti ve bize baktı. “Sanırım size bir özür borçluyum,” dedi. “Açlıktan ölüyordum da. Yaşadıklarım müthişti.” Eliyle bir puroya uzandı ve ucunu kesti. “Ama tütün içme odasına geliniz. Yağlı tabakların üzerinden anlatılmayacak kadar uzun bir hikâye bu.” Ve geçerken zili çalarak bitişik odaya götürdü bizi.
Koltuğuna yaslandı ve bana döndü, üç yeni konuğu kastederek, “Boşluk, Tire ve Madde’ye makineden bahsettiniz mi?” diye sordu.
“Ama bunların hepsi yalnızca paradoks,” dedi Editör.
“Bu gece tartışamayacağım. Sizlere hikâyeyi anlatırım, dert değil; ama tartışamam. Ben,” diye devam etti, “istediğiniz gibi, başıma gelenleri anlatacağım size, ancak sözümü kesmekten sakınmalısınız. Anlatmak istiyorum. Hem de nasıl. Çoğu size yalan gelecektir. Olsun! Ama hepsi gerçek —her kelimesi, harfi harfine. Saat dörtte laboratuarımdaydım ve o zamandan beri… sekiz gün yaşamışım… hiçbir insanoğlunun…
