Rüzgar Gibi Geçti
Rüzgar Gibi Geçti’den…
Dizginleri gevşediğini hisseden atlar boyunlarını uzatarak taze ilkbahar otlarını yemeye başladılar.
Brent’in geniş, güçlü yüzü şaşkın ve biraz da kederliydi.
“Bana bak,” dedi, “Sana bizi yemeğe davet edecek gibi gelmedi mi?”
Stuart:
“Edecek sandım,” dedi. “Boş yere bekleyip durdum, ama etmedi işte. Sen ne dersin bu işe?”
“Hiçbir şey. Ama yine de davet edebilirdi. Ne de olsa bu burada ilk günümüz. Scarlett de bizi uzun zamandır görmemişti. Daha bir sürü konuşacak şeyimiz vardı.”
“Sonra, başı ağrıyormuş gibi sessizleşiverdi.”
“Ben de bunu farkettim, ama o zaman aldırmadım. Ona ne oldu dersin?”
“Bilmem. Onu kızdıran bir şey söyledik mi?”
İkisi de bir an düşündüler.
“Aklıma gelen bir şey yok. Hem de Scarlett kızınca bunu herkes anlar. Bazı kızlar gibi kendini tutmaz o.”
“Evet ben de onun bu huyunu severim zaten. Kızdığı zaman suratını asıp, buz gibi bir tavırla ortalıkta dolaşmaz, kızdığını söyler. Ama muhakkak ki söylediğimiz bir şey onun sesini kesti ve öyle hasta suratlı yaptı onu. Yemin ederim ki, bizi görünce sevindi ve yemeğe alıkoymaya niyetleniyordu.”
“Kovulduk diye değildir, değil mi?”
“Yok canım! Aptallık etme. Ona anlattığımız zaman ne kadar güldü. Hem, Scarlett kitaplardan edinilen bilgiye bizden fazla aldırmaz.”
Brent, eyerinin üstünde arkaya döndü ve zenci seyise seslendi.
“Jeems! Miss Scarlett ile konuştuklarımızı duydun mu?”
“Aman, Mr. Brent, nasıl olur da beyazların konuşmalarını dinleyerek casusluk yaptığımı düşünürsünüz?”
“Gözlerimle gördüm. Bizi dinliyordun. Söyle bakalım. Biz Scarlett’i kızdıracak bir şey söyledik mi?
Bu Jeems’i ilgilendirdi. Konuşmaları duymamış numarası yapmaktan vazgeçti ve simsiyah alnını karıştırarak düşünmeye başladı.
“Yok yok, onu kızdıracak bir şey söylediğinizi duymadım. Bana bakın, sizi gördüğüne pek sevinmişti, bir kuş gibi şakıyor ve söylediklerinize kahkahalarla gülüyordu. Ama siz Mr. Ashley ile Miss Melly Hamilton’un evleneceğinden söz edince değişti. Üstünden atmaca geçmiş bir kuş gibi sesini kesti.”
İkizler birbirlerine baktılar ve anlamadan başlarını salladılar.
Brent:
“Ama,…
