Babaların Günahları
Babaların Günahları’ndan…
Onu çok az tanıyordum. Adı Cale Hanniford’du. Elli beş gösteriyordu. Kuzeyde, Utica’da yaşıyor toptan ilaç satıcılığı ve emlak komisyonculuğu yapıyordu. Kaldırımın karşısına park edilmiş bir Cadillac’ı ve Carlyle’daki odasında bekleyen bir karısı vardı;
Şehir morgunda soğuk demir bir çekmecede yatan bir de kızı vardı.
“Bilinecek fazla bir şey yok” dedim. “Bir zamanlar polistim.”
“Hem de mükemmel bir polis, Teğmen Koehler’e göre.”
Omuz silktim.
“Ve artık özel bir detektifsin.”
“Hayır.”
“Ben sanmıştım ki…”
“Özel detektiflerin ruhsatı vardır. Telefonları dinleyip insanları izlerler. Form doldurmak, rapor yazmak gibi şeylerle uğraşırlar. Ben bunları yapmam. Kimi zaman insanlar için bir iyilik yaparım, onlar da bana karşılığında bir hediye verir.”
“Anladım.”
Bir yudum kahve içtim. Kahveyi burbonla karıştırarak içerim. Hanniford’un önünde bir Dewar’s ve bir bardak su vardı ama onlarla pek fazla ilgilenmiyordu. Siyah tahtadan duvarları ve damgalı metalden tavanıyla sakin bir bar olan Armstrong’un Yeri’ndeydik Ocak’ın ikinci Salısı öğleden sonra saat ikiydi. Barın uzak köşesinde bira içen Roosevelt Hastanesi’nden birkaç hemşire ile pencere yanındaki bir masada hamburgerini yiyen sakallı bir genç dışında bütün bar bizimdi.
“Senden yapmanı istediğim şeyi açıklamak benim için çok zor Scudder” dedi.
“Senin için yapabileceğim bir şey olduğundan emin değilim. Kızın öldü. Bunu değiştiremem. Onu öldüren genç, olay yerinde yakalandı. Gazetelerden okuduğuma göre, bir cinayet davası ancak bir filmde bu kadar çabuk açılıp kapanabilir” Yüzü karardı; şu anda o filmi görüyordu, bıçağın inip kalkmasını. Hemen sürdürdüm: “Onu yakaladılar, suçlu buldular ve Tombs’a kapattılar Bu Perşembe’ydi değil mi?” Başını salladı. “Ve Cumartesi sabahı hücresinde tavana asılı olarak buldular. Dava da kapandı,”
“Bu senin görüşün mü? Davanın kapandığı?”
“Kanunun uygulanması açısından, evet”
“Ben bunu kastetmedim. Elbette polis olayı böyle görmek zorunda. Katili tutukladılar ancak çocuk artık cezasını tamamlayamayacak bir durumda.” Öne doğru yaklaştı. “Ama bilmek zorunda olduğum bazı şeyler var”
“Ne gibi?”
“Neden öldürüldüğünü bilmek istiyorum. Kim olduğunu bilmek…
